اين گفته معروف کلاسويتز که جنگ ادامه سياست است با وسائل ديگر شايد براى قرن ۱۹ و اوائل قرن۲۰ صحت داشت، اما در قرن فعلى، "در دوران سرمايه دارى پسين، بايد گفت اين سياست است که به پوششى براى ادامه جنگ تبديل شده است" . اگر ديروز قرارداد صلح به معناى پايان جنگ بود، امروزه فقط زمانى امضا مى شود که شرايط براى تدارک جنگ بعدى فراهم شده باشد. دستگاه هاى نظامى-امنيتى آمريکا، سرکرده نظام جهانى امپرياليستى، سياست هايى را دنبال مى کنند که جنگ و تخريب را به يکى از سودآورترين حوزه هاى اقتصاد سرمايه دارى پسين تبديل کرده است. حال اين سياست است که گاهى به جنگ تبديل مى شود، يا جنگ که با سياست تدارک ديده مى شود؟